Projectmanager Vincent van Os was een aantal jaar geleden betrokken bij een van de meest prestigieuze projecten in de geschiedenis van Johannus. Binnen zes weken tijd moest er een orgel worden geleverd aan de grootste indoor-arena ter wereld, waarbij 55.000 mensen tegelijkertijd konden zingen. “Voor zo’n grote ruimte hadden we niet eerder een orgel ontworpen.”
Vincent heeft zo’n beetje op alle afdelingen van de Global Organ Group, waar Johannus tegenwoordig deel van uitmaakt, gewerkt. Tijdens z’n opleiding elektronica maakte hij als stagiair kennis met de organisatie waar hij een jaar later, in 1997, in vaste dienst kwam. Eerst op de productieafdeling, daarna op de installatie-afdeling. Vervolgens ging hij buitenshuis servicewerkzaamheden verrichten om daarna activiteiten te ontplooien op de verhuurafdeling. Toen rond 2005 de markt in de Verenigde Staten begon aan te trekken, belandde hij op de verkoop om in 2008 bij collega Dirk Koudijs op de calculatieafdeling terecht te komen. “Ik had toen al veel technische kennis en een flinke portie commerciële ervaring, dat was een goeie match.” Momenteel doet hij productcalculatie, technische sales support en projectbegeleiding. “Na alle rondzwervingen lijkt dit wel een vaste plek.”
Toen Vincent van Os voor het eerst bij Johannus aanklopte, had hij nog helemaal niks met orgels. “Ik ben niet gelovig opgevoed, dus ik kende het orgel ook niet vanuit mijn eigen jeugd.” Maar met audio en digitale techniek had hij des te meer. “En via die route heeft het orgel mij echt gepakt, ik heb het hier leren waarderen. Het geluid, de klank – het is echt beleving, emotie.”
Het juiste spoor houden
Vanwege zijn veelzijdige functie is bij Vincent geen dag hetzelfde. “Ik mail met dealers en verkopers, verricht calculaties en ik behandel projecten voor op maat gemaakte orgels. Ondertussen loopt Jan-en-alleman bij me binnen met vragen over een product, een lopende order, een nieuw project. En dan heb ik nog de projecten die ik manage, zoals de ontwikkeling van een nieuw orgelmodel. Ik zorg er dan voor dat alle partijen het juiste spoor houden en dat deadlines worden gehaald. Zo’n project kent veel facetten, omdat er veel komt kijken bij de productie van een nieuw orgel: design, kwaliteitsnormen, geluid, calculatie, input vanuit meubelmakers, marketing, de interne communicatie en noem maar op. Ik stuur dat allemaal zo goed mogelijk aan.”
Gewapende beveiligers, oceaanstomers, en de grootste indoor-arena ter wereld
Wanneer Vincent terugdenkt aan de meest memorabele projecten, komen er talloze verhalen naar boven. Zo werd hij gedurende een project in Afrika dagenlang vergezeld door meerdere gewapende beveiligers. En voer hij in China, samen met collega Bertus Lap, in het holst van de nacht over zee in een klein plastic bootje – tussen de oceaanstomers door.
Maar het indrukwekkendste project was de ontwikkeling van het orgel voor de Phillipine Arena van een snelgroeiende geloofsgemeenschap in de Filippijnen. Deze geloofsgemeenschap, die in haar kerken al jaren gebruik maakt van Johannus-orgels, opende in 2014 in hoofdstad Manilla de Phillipine Arena: de grootste indoor-arena ter wereld. De opening van het complex viel samen met het eeuwfeest dat de geloofsgemeenschap dat jaar vierde. Tijdens de spectaculaire ceremonie zou er ook gezongen worden, en dat doet men traditiegetrouw onder begeleiding van het orgel. Aangezien de arena plaats bood aan 55.000 gelovigen, zou dat orgel een nogal groot bereik moeten hebben. “We kregen op een dag de aanvraag binnen, en we hadden een week of zes, zeven de tijd. Van ontwerp tot intonatie ter plaatse.”
Er werd die weken wel wat harder gelopen door de gangen van de Global Organ Group, herinnert Vincent zich. “Het was een prestigieus project, dat voelde iedereen wel aan.”
Het orgel, een Monarke, moest from scratch worden ontworpen. Het werd een drieklaviers orgel, met meer dan honderd versterkers, ruim 250 luidsprekers en tientallen subwoofers. “Omdat we al jaren aan deze geloofsgemeenschap leverden, wisten we wel ongeveer in welke richting we moesten denken qua stijl. De spanning stond vooral op de omvang van de arena. Voor zo’n grote ruimte hadden we niet eerder een orgel ontworpen.”
Per vluchtpost naar de Filippijnen
Aan Vincent de schone taak om iedereen op de lijn te houden en ervoor te zorgen dat er binnen zes weken een orgel in Manilla stond. “Nadat het orgel met al z’n versterkers, luidsprekers en subwoofers in Ede uitgebreid was getest, is het per vluchtpost naar de Filippijnen vertrokken. Met Dirk Koudijs ben ik er achteraan gevlogen.
We hadden twee weken voor de installatie en intonatie. Dat hadden we in Nederland natuurlijk allemaal tot in de puntjes voorbereid. Op basis van een bouwtekening van de arena hadden we heel precies berekend wat er waar aan geluid en versterking nodig was. Ook wisten we dat er veel staal en beton was gebruikt bij de bouw, waardoor we een kleine inschatting konden maken van de klank in het gebouw. Maar uiteindelijk moet je dat vooral ter plekke ontdekken en het orgel daarop afregelen.”
Aanvankelijk liep het installatie- en intonatieteam wat vertraging op. Er werd ondertussen namelijk nog druk aan de arena gebouwd, waardoor Vincent en Dirk nog niet aan de slag konden. “We konden niks doen, dus we hebben af en toe maar wat baantjes getrokken in het zwembad. Heerlijk natuurlijk, maar ook frustrerend, want we wilden liefst alle tijd benutten. Uiteindelijk hielden we één week over waarin we extra lange dagen maakten.”
Gillende slijptollen en bonkende drilboren
Omdat er ondertussen nog steeds gillende slijptollen en bonkende drilboren door de gigantische hal echoden, moesten Dirk en Vincent hun werkzaamheden naar de nacht verplaatsen. “Dat waren de enige uren dat het helemaal stil was, en die stilte heb je echt nodig voor goed intoneerwerk.”
Waren de omstandigheden al uitzonderlijk, er kwam nog iets bij wat de situatie volstrekt uniek maakte: tyfoon Glenda. “We waren er precies op het moment dat hij over de stad raasde. Het gekke was: wij hadden de hele nacht gewerkt terwijl die tyfoon had huisgehouden, maar we kregen er totaal niks van mee. Toen we ’s ochtends naar buiten liepen zagen we pas de enorme ravage: reclamezuilen van dertig meter hoog die als proppen papier in elkaar waren gevouwen, ontwortelde bomen, overstromingen, de berichten in de media over de tienduizenden mensen die geëvacueerd waren… Dat was een heel bizarre ervaring.”
Ondanks de bijzondere werkomstandigheden kwam het orgel op tijd af. Op 27 juli 2014 werd het officieel in gebruik genomen. Het was voor het eerst in de geschiedenis van de Global Organ Group dat 55.000 mensen tegelijk bij hetzelfde orgel zongen.