Tegen Manchester aangeplakt ontwikkelde Stockport zich in de zestiende eeuw letterlijk onder de rook van de industriële revolutie. Een kleine driehonderd jaar later zou filosoof Friedrich Engels weinig subtiel opmerken dat Stockport was verworden tot een van de stoffigste en meest ongure gaten van de wereld. Daar kwam eind negentiende eeuw rap verandering in. De stad schudde de residuen van de revolutie van zich af, bouwde musea, erfgoedattracties, mooie pleinen én een indrukwekkende kerk: de St. George’s Church.

Met een toren van 72 meter en 1.200 zitplaatsen is het een gebouw dat je niet onopgemerkt voorbijloopt. In het hart van deze kerk, vlakbij de eerste steen van het godshuis, bevindt zich een al even imposant orgel. Met zijn drie klavieren en 52 registers is het orgel een veelgebruikt instrument bij de begeleiding van samenzang, koren en concerten. Ook vandaag nog. De zwarte rookpluimen zijn verwaaid, de muziek van Stockport zal blijven resoneren.

Let op: afhankelijk van het Johannus LiVE-model kan de dispositie afwijken van het origineel.

Inf o